Ман комилан розӣ ҳастам, ки ҳар кас бояд дар ошкор, пешгирӣ ва мубориза бо зӯроварии ҷинсии кӯдакон дар муҳити оила саҳми худро гузорад. Вақте ки ин намуди зӯроварии нафратангез муайян карда нашавад, ҳаёт нобуд мешавад. Доштани дониши мукаммал дар бораи аломатҳои огоҳкунандаи барвақт ва боварӣ ба кунҷковӣ ва мушкилоти касбӣ барои пешгирӣ ва авҷгирӣ муҳим аст.
Ман тавассути назорати худ ба полиси Суррей ва иштироки мо дар Идораи иҷроияи Суррей оид ба ҳифзи кӯдакон (бо ҷалби шарикони асосии полис, тандурустӣ, мақомоти маҳаллӣ ва маориф) кафолат медиҳам, ки мо ин гузориши муҳимро таҳия ва муҳокима мекунем. Аз ҷумла, ман дар бораи баҳодиҳӣ ва чораҳои андешидашуда ҳангоми нишон додани рафтори аз ҷиҳати ҷинсӣ зараровар, омӯзиши дастрас оид ба зӯроварии ҷинсӣ дар муҳити оилавӣ ва сифати назорати парвандаҳо барои таъмини тафтишоти қавӣ саволҳо хоҳам дод.
Ман ӯҳдадор мешавам, ки корҳоеро, ки ба пешгирӣ ва маблағгузории як қатор тадбирҳое нигаронида шудаанд, ки ба коҳиш додани рафтори ҳуқуқвайронкуниҳо нигаронида шудаанд, аз ҷумла омӯзиши ҷавонон дар бораи ҳуқуқвайронкуниҳои ҷинсӣ ва якҷоя бо Хадамоти миллии пробация барномаи идоракунии дарозмуддат ва арзёбӣшудаи ҷинояткорони ҷинсӣ бо мақсади коҳиш додани ҷиноятҳо. зарари ҷинсӣ.